woda w uchu po irygacji

Zaawansowane objawy ucha pływaka to: całkowita niedrożność przewodu słuchowego, silny ból ucha promieniujący w stronę szyi lub twarzy, zaczerwienienie i obrzęk przechodzące na małżowinę uszną, powiększenie węzłów chłonnych szyjnych, gorączka. Ponieważ nieleczone ucho pływaka ulega szybkiej progresji, należy skontaktować Owady mogą wlecieć do ucha i zostać uwięzione, gdy dziecko bawi się na zewnątrz. Innym razem owad może dostać się do ucha, gdy dziecko śpi. Czasami owad ginie po wejściu do ucha. W innych przypadkach może pozostać przy życiu i spróbować wydostać się z ucha. Skąd wiesz, czy błąd jest w twoim uchu? Objawy owadów Wystarczy jedną łyżeczkę 3% roztworu zmieszać z połową szklanki letniej wody, a następnie dwukrotnie przepłukać jamę ustną. Metodę tę można powtarzać nawet kilka razy na dobę. Woda utleniona na ból gardła jest skutecznym sposobem, dlatego dolegliwość powinna ustąpić już po kilkukrotnym zastosowaniu. Po kilku dniach można stężenie roztworu zwiększyć do 1-2% (zakrapiać lub umieszczać w uchu tampon z waty). Uwaga: Biorąc wodę utlenioną bezpośrednio przed snem można mieć trudności z zasypianiem, ponieważ wzrasta poziom tlenu w komórkach. Osoby, które miały przeszczepy, nie mogą stosować wody utlenionej. Gruszka do ucha - gumowa, laryngologiczna. Gruszka do ucha pomoże pozbyć się nadmiaru woskowiny z przewodu słuchowego. Zalegająca w uchu woskowina jest często powodem szumów usznych i uczucia zatkanych uszu. Może także wpłynąć na pogorszenie słuchu. Przy takich dolegliwościach zaleca się płukanie uszu za pomocą gruszki do ucha. nonton alice in borderland season 2 idlix. Zdrowie naszych uszu w głównym stopniu zależy od ich właściwej higieny. Dlatego też należy codziennie je czyścić. Nieprawidłowe usuwanie nadmiaru woskowiny z wnętrza uszu może powodować szereg nieprzyjemnych dolegliwości na czele z głuchotą. Standardowo nadmiar woskowiny czyścimy patyczkiem i wielu z nas wydaje się, że jest to jak najbardziej prawidłowe rozwiązanie. Nie wyklucza się takiej techniki czyszczenia uszu, gdyż rzeczywiście daje dobre efekty. Pamiętaj jednak, że jest to tylko powierzchowna metoda usuwania brudu. Skuteczne zabiegi na pozbycie się zalegającej woskowiny możesz wykonać w domowym zaciszu. Pierwsze objawy problemów z uszami Zazwyczaj na początku nie zdajesz sobie sprawy, że Twoje uszy mogą być nieprawidłowo czyszczone. Dopiero, gdy problem narasta zaczynasz odczuwać dyskomfort. Każdy z nas ma indywidualne predyspozycje co do ilości wydzieliny z ucha. Jedni mają jej w nadmiarze i dosyć często zaleca się im czyszczenie inni nie wydzielają jej nazbyt wiele. Pierwsze objawy problemów z uszami zazwyczaj zaczynasz odczuwać, gdy: wydzieliny jest więcej niż zazwyczaj i ma ona ciemniejszy kolor, może to świadczyć o zapaleniu ucha; zaobserwowałeś u siebie, że słabiej słyszysz niż dotychczas; miewasz wrażenie jakby dzwoniło Tobie w uszach; mimo regularnego czyszczenia nie odczuwasz poprawy lub ustąpienia dolegliwości; najbardziej może zaniepokoić Ciebie uporczywy ból uszu połączony z nieprzyjemnym swędzeniem. Nie wolno bagatelizować problemu i przy wystąpieniu powyższych objawów udać się do laryngologa. W innym wypadku problem będzie narastał. Można tez zastosować domowe metody lecznicze, o których opowiem w dalszej części. Przyczyny problemów z uszami Możemy doszukiwać się wielu przyczyn związanych z wystąpieniem problemów z uszami. Jedne z nich są bardziej złożone inne mniej. W każdym razie zamiast dopatrywać się sami powodów, trzeba zapytać lekarza o opinię. Zdiagnozuje on przyczyny i zaleci odpowiednie leczenie. Ból ucha może spowodować czyszczenie tradycyjnym patyczkiem, gdyż wydzielina zamiast na zewnątrz idzie w środkową część ucha. Na skutek tego następuje jej nagromadzenie się, a w najgorszym wypadku blokadę kanału słuchowego. Problem z uszami może też być następstwem innych chorób i ich niedoleczenia. Dotyczy to zapalenia ucha powiązanego z grypą. Często dzieje się to w momencie, gdy nastąpi przewianie głowy, zwłaszcza zimą lub przy wietrznej pogodzie. Należy chronić uszy czapką lub nausznikami. Tak samo po wyjściu z basenu lub spod prysznica może dojść do zapalenia ucha ze względu na niedosuszenie tej partii. Podobnie dzieje, gdy po umyciu głowy w krótkim czasie wychodzimy na zewnątrz. Okazuje się, że niekorzystne jest stosowanie podczas spania stoperów lub aparatów słuchowych. Ciepłe środowisko spowodowane przyblokowaniem kanału słuchowego sprzyja nadmiernemu wydzielaniu się woskowiny. Na koniec warto podkreślić, że samą przyczyną zatkania narządu słuchowego jest brak jakiejkolwiek higieny. Jak prawidłowo czyścic uszy Prawidłowe czyszczenie ucha powinno odbywać się delikatnie. Nigdy nie myj uszu bieżącym strumieniem wody, jednocześnie pod wysokim ciśnieniem. To sprawi tylko, że możesz uszkodzić sobie błonę bębenkową. Trzeba ostrożnie płukać uszy. Ponadto sytuacja ma się podobnie jeżeli chodzi o pałeczki i waciki do uszu. Kierują one wydzielinę do wnętrza ucha, a zbyt mocny ruch może uszkodzić wnętrze ucha. Także wyklucza się ostre przedmioty, które wbrew pozorom mogą się nadawać, ale działają podobnie jak patyczki. Warto od czasu do czasu wykonać irygację przy użyciu specjalnych rurek do kupienia w dobrych aptekach. Wtedy używamy ich nalewając wody o temperaturze zbliżonej do naszego ciała. Wypłucze ona zanieczyszczenia. Po zabiegu powinno się wysuszyć ucho. Nie możemy wykonywać irygacji za często, bo spowoduje to infekcję, ale od czasu do czasu jest jak najbardziej wskazana. Domowe kuracje oczyszczające uszy Wielu z nas zanim uda się po poradę do lekarza sami zaczynają działać , aby zniwelować problem. Natomiast warto wiedzieć jak w domu można zaradzić, gdy dotknie nas już taki problem. Oczywiście porada lekarza jest również niezbędna, ale zazwyczaj na początku zamiast uciekać się do zaawansowanych działań powinniśmy spróbować nieco prostszych metod oczyszczania uszu. Jedną z najbardziej popularnych metod jest woda utleniona, ale nie należy stosować jej przy uszkodzonej błonie bębenkowej. Receptura wykonania polega na połączeniu pół na pół wody utlenionej i normalnej. Następnie wlewamy kilka kropel do ucha i przekręcamy głowę w celu wniknięcia płynu do przewodu słuchowego. Wytrzymujemy w tej pozycji kilka minut, a następnie usuwamy roztwór. Także roztwór solny sprawnie usuwa wosk z uszu. Do jego przygotowania potrzebujesz rozpuścić łyżeczkę soli i pół szklanki wody (125 ml), aby uzyskać jednolity roztwór. Po czym namaczając w nim wacik i nasączony wyciskamy do ucha. Podobnie jak przy pierwszej metodzie przechylamy przy tym głowę i wytrzymujemy kilka minut. Pomocna w kwestii domowych zabiegów oczyszczania uszu okazuje się oliwa z oliwek, która zmiękcza wydzielinę uszną i pomaga ją usunąć. Należy zaaplikować 2-3 krople cieczy do ucha przed snem. Zabieg powtarzamy przez 3-4 dni z rzędu. Dobrą substancją zmiękczającą wydzielinę z ucha jest również gliceryna. Trzeba wlewać ją do ucha 4 krople 3 razy dziennie. Pomocny w oczyszczaniu uszu okaże się wszechstronny rumianek, a właściwie napar rumiankowy. Do jego zrobienia potrzebne będą dwie łyżki stołowe płatków rumianku i jedna szklanka gorącej wody. Parzymy to i czekamy do wystygnięcia, po czym odsączamy. Potem delikatnie aplikujemy roztwór w ucho, postępując analogicznie jak przy poprzednich metodach. Sprawdzą się również mechaniczna i nieco przyjemniejsza metoda jak na przykład masaż ucha w postaci okrężnych ruchów wzgórka za uchem. Po czym pociągając za płatek ucha w różnych kierunkach, jednocześnie zaginając małżowinę do przodu i do tyłu. Jeśli problemy nie ustąpią, należy skontaktować się z laryngologiem. Być może potrzebny jest profesjonalny zabieg oczyszczania u lekarza. Jak płukać zatoki, czy to bezpieczna metoda na objawy zapalenia zatok? SPIS TREŚCI Zatoki to anatomiczne puste, pneumatyczne przestrzenie w obrębie kości twarzoczaszki, które połączone są z nosem, a konkretnie jamą nosową. Pełnią one kilka istotnych funkcji w organizmie jak ochrona mózgoczaszki przed urazami, ogrzewają powietrze, wyrównują ciśnienie powietrza podczas oddychania nosem. Zatoki przynosowe obejmują kilka struktur jak zatoki czołowe (są one parzyste), zatoki klinowe (w ilości 1-2) czy parzyste zatoki szczękowe. Struktury te narażone są na różnego rodzaju patogeny jak wirusy, bakterie będące przyczyną zapalenia zatok. Zapalenie zatok przynosowych to jedna z częstszych dolegliwości sezonu jesień-zima. Wyróżnia się ostre i przewlekłe zapalenie zatok. To choroby górnych dróg oddechowych, która dotyczy dzieci i dorosłych. █ Płukanie zatok i nosa – wskazania Płukanie zatok i nosa to nieinwazyjna metoda, którą można wykorzystać już u małych dzieci (od 4. roku życia). To również ogromne wsparcie do walki z katarem i infekcją zatok u kobiet w ciąży, karmiących piersią – wiadomo, że w tym okresie istnieje mocne ograniczenie w stosowaniu dużej ilości leków. Irygacja zatok jest metodą bezpieczną, niefarmakologiczną, w której wykorzystuje się różnicę ciśnień osmotycznych (i właściwości osmotyczne roztworu), co przekłada się na redukcję obrzęku śluzówki i udrożnienie nosa występujące podczas zapalenia zatok, a także pozbyciu się zalegającej wydzieliny. Oprócz tego pomaga w oczyszczeniu jamy nosowej z zanieczyszczeń fizycznych czy biologicznych jak wirusy, bakterie, a także udrażnia nos. Płukanie zatok pomaga usunąć ropną, zapalną wydzielinę, która towarzyszy zapaleniu zatok czy katarowi (nieżytowi nosa) różnego pochodzenia – zarówno bakteryjnemu, wirusowemu czy alergicznemu. Z metody tej można również skorzystać w przypadku suchości nosa i jamy nosowej, a także gdy borykamy się z ciepłym i suchym powietrzem w sezonie grzewczym. Do irygacji zatok stosuje się fizjologiczny, czyli roztwór izotoniczny chlorku sodu, który stosowany zgodnie z przeznaczeniem nie powoduje interakcji! Sam w sobie jest uniwersalnym rozpuszczalnikiem dla wielu leków z ampułkach. Wczesne leczenie zapalenia zatok może zapobiegać dalszym objawom infekcji jak ściekanie flegmy po tylnej ścianie gardła, które mogą być przyczyną zapalenia gardła czy kaszlu. Przy jakich chorobach, schorzeniach można skorzystać z metody płukania zatok? Irygacja zatok to metoda oczyszczania jamy nosowej i zatok w przypadku: okresu pylenia, alergii, obrzęku błony śluzowej nosa i zapaleniu zatok (ostre i przewlekłe), po niektórych zabiegach laryngologicznych, w uczuciu suchości nosa i zatok (roztwór nawilża śluzówkę), narażenia na duże ilości pyłu i zanieczyszczeń. Płukanie zatok może być pomocne w przypadku krzywej przegrody nosowej, której niefizjologiczne ułożenie może utrudniać usuwanie zalegającej wydzieliny z nosa. Pomaga ono usunąć zalegającą flegmę. Płukanie zatok stosuje się profilaktycznie/prewencyjnie, a także w leczeniu objawowym takich dolegliwości jak zapalenie zatok przynosowych, nieżyt nosa (różnego pochodzenia), do utrzymania właściwej higieny nosa (np. gdy przebywamy w klimatyzowanym suchym pomieszczeniu), szczególnie gdy występują zmiany jak polipy, podobnie w przypadku krzywej przegrody nosowej, gdzie usuwanie śluzu jest utrudnione. Co daje płukanie zatok? Irygacja zatok ma wiele korzyści, wśród nich wymienia się ułatwione oczyszczanie nosa i zatok z nadmiernej (często ropnej, zapalnej) wydzieliny i śluzu. Oprócz tego ułatwia oddychanie, udrażnia nos przez właściwości przeciwobrzękowe roztworów do płukania. Dodatkowo zmniejsza ryzyko dalszego rozwoju infekcji i stanu zapalnego. Usuwa zalegającą wydzielinę. Kto może skorzystać z irygacji nosa? Jest to jedna z bezpiecznych metod, które mogą stosować kobiety w ciąży i karmiące piersią. Oprócz tego to metoda odpowiednia dla 3-4 latków, dzieci starszych, młodzieży i dorosłych. Z pewnością kierowcy również ucieszą się – irygacja nie wpływa w niekorzystny sposób na prowadzenie samochodu. Oprócz tego to bezpieczna metoda, z której mogą korzystać osoby chore na astmę, mukowiscydozę i alergiczny katar sienny. █ Przeciwwskazania do płukania nosa i zatok Każda metoda czy to farmakologiczna czy nie posiada pewne ograniczenia w stosowaniu. Nie jest inaczej w przypadku płukania (irygacji) zatok. Przeciwwskazaniami do płukania zatok i/lub nosa jest obecne krwawienie z nosa lub ryzyko jego ponownego wystąpienia, występowanie uszkodzenia w obrębie śluzówki błony śluzowej (strupy, rany, podrażnienia). Jednym z ważniejszych przeciwwskazań jest całkowita blokada nosa, która uniemożliwia przepłukanie jamy nosowej i odpływ roztworu. Takiemu płukaniu może towarzyszyć ból i wystąpić różnica ciśnień w obrębie głowy, które może wpłynąć niekorzystnie na zmysł równowagi (z płukania zatok seniorzy powinni korzystać ostrożnie, a niekiedy zrezygnować jeśli borykają się z ciężkimi zaburzeniami równowagi). Od płukania zatok i nosa należy również wstrzymać się w przypadku infekcji uch lub w uczuciu zatkanego ucha. Zabiegu tego nie przeprowadza się również świeżo po zabiegać laryngologicznych / chirurgicznych. Zwykle lekarz pozwala na nie w ciągu 2-3 dób od zabiegu o ile są ku temu wskazania jak obrzęk śluzówki. Podsumowując – kiedy nie płukać zatok? Przede wszystkim, jeśli nie ma ku temu wskazań. Inne przypadłości to całkowita blokada nosa, trwająca równolegle infekcja ucha, krwawienie z ucha. █ Skutki uboczne irygacji Część osób może doświadczyć uczucia podrażnienia śluzówki – jest to przemijające uczucie. Niekiedy mogą wystąpić łagodne dolegliwości jak ból głowy. Niewłaściwe przygotowanie roztworu może również mieć swoje konsekwencje – zbyt słony lub zanadto rozwodniony roztwór mogę zaostrzyć katar. Oprócz tego część osób może wykazywać nadwrażliwość na składniki zawarte w zestawie do płukania zatok. Mogą wystąpić u nich reakcje alergiczne, co stanowi przeciwwskazanie do płukania określonym zestawem. █ Płukanie zatok – jak to robić i na co uważać? Istotnym elementem jest właściwe przygotowanie roztworu, do którego stosuje się przegotowaną wodę. Niestety woda kranowa odpada. Dodatkowo istotna jest temperatura rozpuszczalnika – nie może być zbyt zimny czy gorący. Płyn powinien mieć temperaturę zbliżoną do temperatury ciała. Poza tym płukanie zatok przeprowadza się za dnia, unika stosowania bezpośrednio przed snem (minimum godzinę przed). Oprócz tego po płukaniu zatok nie należy od razu wychodzić na dwór – najlepiej odczekać 1-2 godziny. Dodatkowo warto również skorzystać z następujących rad: płyn do płukania zatok jest do jednokrotnego wykorzystania, a niewykorzystane resztki należy wylać do zlewu – nie przechowuje się ich do następnego płukania, po płukaniu należy zachować przez minimum godzinę pozycję pionową i unikać pozycji leżącej (aby nie doszło do zalania ucha). Przed zastosowaniem należy zapoznać się z treścią ulotki, która określa jak przygotować roztwór hipertoniczny lub izotoniczny. Podczas płukania należy oddychać przez usta, a końcówkę butelki wprowadza się do otworu nosowego. Warto przed zabiegiem wydmuchać nos. Co ile można je powtarzać? Zależnie od potrzeb – w przypadku infekcji częściej, a profilaktycznie np. 1-2 razy w tygodniu lub wg zaleceń lekarza. Zależnie od potrzeb pomocne mogą okazać się mocniejsze roztwory – otrzymuje się je zwykle przez rozpuszczenie 2 saszetek w zalecanej ilości wody. Roztwór hipertoniczny (bardziej stężony niż fizjologiczny) ma silniejsze właściwości przeciwobrzękowe, stąd może lepiej poradzić sobie przy obrzękniętej śluzówce. Roztwór izotoniczny / fizjologiczny jest pomocny w wypłukiwaniu zanieczyszczeń. █ Czym płukać zatoki? Obecnie w aptece dostępnych jest szereg produktów do płukania zatok. Najczęściej występują one w takich wariantach: butelka (na 220-240 ml) dla dorosłych, młodzieży + saszetki z proszkiem (często 10 – 15 sztuk), butelka dla dzieci (na 120 ml)+ 10-15 saszetek, zestawy uzupełniające z samymi saszetkami, zwykle po 30 sztuk. Z czego składa się proszek w saszetkach do płukania zatok? Jedną z częstszych propozycji jest sól chlorek sodu, znany jako sól kuchenna, który pozwala na przygotowanie roztworu soli fizjologicznej. Niekiedy oprócz chlorku sodu obecny jest również dwuwęglan sodowy. Ciekawą alternatywą jest roztwór ksylitolu do płukania jamy nosowej. Alternatywnie niektóre saszetki mogą zawierać mieszankę różnych soli, gdzie oprócz chlorku sodu występuje chlorek potasu, chlorek wapnia, chlorek magnezu, wodorowęglan sodowy. Niekiedy dostępne są mieszanki chlorku sodu i ksylitolu. Płukanie zatok to zabieg, który przeprowadza się w domu – z góry powiemy Wam co nie nadaje się do płukania nosa i zatok – jest to woda z kranu ani woda destylowana (demineralizowana). Takie płukanie może wcale nie pomóc w pozbyciu się obrzęku. Wiele osób wychwala wodę utlenioną, która oprócz na rany jest stosowana przy zatkanym uchu, ale również jak się okazuje część osób płucze nią zatoki. Czy ma to jakieś uzasadnienie? Częściowo tak – wykorzystuje się tutaj działanie przeciwbakteryjne nadtlenku wodoru. Oprócz tego rozrzedza zalegającą wydzielinę i ułatwia jej usunięcie. Część osób może przeszkadzać jednak delikatny efekt musowania, a niektóre mogą być nadwrażliwe na nadtlenek wodoru. W ciężkich przypadkach lekarz może zalecić płukanie zatok mieszaniną soli fizjologicznej, antybiotyku (np. gentamycyny w ampułkach) i sterydu (deksmetazon w ampułkach). Zestaw taki jest pomocny w przypadku ostrego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok z przyczyn bakteryjnych. Część osób może posiłkować się olejkami eterycznymi, z których próbuje stworzyć roztwór do płukania. Jest jednak pewne ale – olejek jest substancją tłustą i trudno osiągnąć dobrą rozpuszczalność, dlatego olejki eteryczne to dobra propozycja np. do inhalacji parowej. Zwykle unika się bezpośredniego kontaktu olejków eterycznych w większych ilościach z błonami śluzowymi – może wystąpić podrażnienie. Poniżej wymieniamy gotowe zestawy do płukania zatok dostępne w aptece internetowej Galen, które mogą pomóc w przypadku zapalenia zatok: Clinsin Med do płukania zatok – butelka + saszetki 16 sztuk z NaCl Hydronasin ksylitol zestaw do płukania, każda saszetka zawiera 3 składniki jak ksylitol, chlorek sodu i wodorowęglan sodu Irigasin butelka (irygator) + saszetki 12 sztuk z chlorkiem sodu ZatoClear MED od firmy Olimp – wyrób medyczny, butelka na 250 ml i 12 saszetek Ze względów higienicznych 1 butelka przeznaczona jest dla 1 osoby. Zaleca się wymianę butelki co kilka miesięcy. Zatem 1 butelka może wystarczyć na część okresu przeziębieniowego. █ Czy domowe płukanie zatok jest bezpieczne? Płukanie zatok w domu to jedna z częstszych metod po jakie sięgają osoby z zapaleniem zatok, zatkanym nosem. Jak zabrać się do tego poprawnie? Należy przygotować odpowiednia butelkę, do której wlejemy roztwór i odważony składnik. W odważanie soli nie powinno stanowić problemu, o ile posiadamy wagę kuchenną. Część osób spyta – jakich proporcji użyć? Do przygotowania 100 ml fizjologicznego roztworu chlorku sodu potrzebujemy 0,9 g soli kuchennej i 99,1 gram wody (do odpowiada 99,1 ml). Część osób zamiast butelki pochwali pomysł z dużą strzykawką np. taką na 100 ml roztworu. Teoretycznie strzykawka posiada odpowiedni tłok, miarkę. Jednak niezależnie od tego czy do dyspozycji pozostaje domowa butelka do płukania zatok, większa strzykawka to warto zachować ostrożność i nie wprowadzać roztworu pod dużym ciśnieniem. Jeśli nie masz potrzebnych półproduktów – pamiętaj – apteka oferuje zestawy do płukania zatok. Niezależnie przy płukanie przeprowadzamy zestawem z apteki czy w ramach domowych półproduktów – roztworu do przepłukania zatok, jeśli dostanie się do gardła nie należy połykać! █ Płukanie zatok u laryngologa – metoda Proetza Kto przeprowadza profesjonalne płukanie w przypadku zapalenia zatok przynosowych? Takim specjalistą jest lekarz laryngolog, który może przeprowadzić irygację zatok z wykorzystaniem metody Proetza. Na czym ona polega? Na przepłukaniu fizjologicznym roztworem chlorku sodu, ale na tym nie koniec. Nieco inaczej wygląda przebieg tego płukania – do nosa aplikowany jest nasączony wacik z użyciem efedryny / adrenaliny, czyli silnych symptatykomimetyków, które obkurczają drobne naczynia krwionośne. Dzięki temu ujście zatok jest odblokowane. Kolejno pacjent kładzie się na plecach z głową odchyloną do tyłu. W dalszej kolejności podawany jest wspomniany roztwór NaCl. Kolejno roztwór ten jest odsysanny z drugiej dziurki za pomocą ssaka. Do tego zabiegu lekarz laryngolog może wykorzystać inne środki jak leki przecigrzybicze / przeciwbakteryjne, sterydy, leki mukolityczne. Metoda ta ma jednak ograniczenia – przede wszystkim wiekowe – dla dzieci powyżej 6. roku życia. Dokucza Ci zapalenie zatok i szukasz innych produktów? Zobacz leki i preparaty na zatoki bez recepty! Irygacja – jak i czym wykonać płukanie nosa i zatok? Płukanie zatok czyli irygacja zatok oraz nosa to domowy, łatwy i szybki sposób na zatkane zatoki, nieżyt nosa, katar alergiczny, czy na przesuszone śluzówki nosowe. Oczyszczanie zatok z wirusów oraz drobnoustrojów chorobotwórczych jest możliwe dzięki dostępnym w aptece zestawom do płukania zatok. Urządzenie można też wykonać samodzielnie. Zatkane zatoki – co to powoduje? Zatkane zatoki mogą być powodem różnych schorzeń, zwykle kumulujących się w obrębie górnych dróg oddechowych. Za uczucie zatkanych zatok odpowiada zatem najczęściej przewlekłe zapalenie zatok przynosowych. Problem z zatokami może jednak wynikać z kataru, wywołanego przez infekcję wirusową, ale także z kataru siennego (alergicznego). Świetnym sposobem na chore zatoki okazuje się irygacja, czyli płukanie zatok. Zabieg ten nadaje się do wykonywania nie tylko w przypadku zatkanych zatok, może on także dobroczynnie wpłynąć na stan po długotrwałym stosowaniu leków donosowych, ale również przed i po zabiegach oraz operacjach chirurgicznych związanych z zatokami i nosem. Płukanie zatok można stosować nawet codziennie aż do odblokowania się zatok lub pozbycia się innego nieprzyjemnego objawu związanego z zatokami oraz nosem. W razie wątpliwości należy poradzić się lekarza. Czytaj też: Inhalator na zatoki, astmę i kaszel – zastosowanie Płukanie zatok – kiedy się stosuje? Irygacja zatok jest domowym sposobem na zatkane zatoki, nieżyt nosa, pomoc w odetkaniu nosa (sposób polecany ciężarnym kobietom oraz dzieciom), infekcje górnych dróg oddechowych na tle wirusowym, szybszy powrót do zdrowia po zabiegach chirurgicznych zatok i nosa, ale także na przygotowanie się do takiej operacji, odblokowanie nosa u osób długotrwale przebywających w klimatyzowanych pomieszczeniach oraz na regenerację śluzówki nosa. Płukanie zatok czyli oczyszczanie zatok z drobnoustrojów chorobotwórczych przy pomocy roztworu soli wykonać można samodzielnie w domu. Jest to niewątpliwa zaleta takiego leczenia dolegliwości związanych z zatokami oraz nosem. Płukanie zatok poleca się także dzieciom (małym dzieciom irygację przeprowadza pediatra albo rodzic instruowany przez lekarza) oraz kobietom będącym w ciąży (o ile lekarz prowadzący ciążę tego nie zabroni). Jak oczyścić zatoki? W oczyszczaniu zatok chodzi o to by przepłukać jamę nosową, czyli pozwolić by przygotowany uprzednio roztwór do irygacji wpłynął jednym nozdrzem, a wypłynął drugim wymiatając po drodze wirusy i inne drobnoustroje. Jak oczyścić zatoki? Przed rozpoczęciem zabiegu oczyszczania zatok warto podstawić pod twarz miskę lub stanąć nad umywalką, bądź zlewem, by substancja do irygacji swobodnie wypłynęła z nosa. Następnie należy tak przechylić głowę na prawą stronę, by ucho dotykało ramienia, potem końcówkę irygatora powinno się umieścić w lewej dziurce nosa. Od teraz trzeba oddychać ustami. Dalej należy przechylić pojemnik z płynem do irygacji w ten sposób, by ciecz wlatywała do lewej dziurki, a po przebyciu jamy nosowej wylatywała prawą dziurką. Tę samą czynność należy wykonać do drugiej dziurki nosowej. Trzeba pamiętać o tym, że do każdego otworu nosowego powinno się zaaplikować taką samą ilość roztworu. Ponadto jeśli podczas irygacji wleci trochę płynu do jamy ustnej, nie należy go połykać, tylko wypluć. Kiedy zakończy się czyszczenie nosa oraz zatok, dobrze jest pochylić głowę i delikatnie wysmarkać nos. Zobacz: Woda morska do nosa – kiedy i jak ją stosować? Oczyszczanie zatok – czym płukać zatoki? Czym płukać zatoki? Do irygacji nosa oraz zatok można wykorzystać zestaw do płukania zatok, dostępny w aptekach. Składa się on zazwyczaj ze specjalnego naczynia z aplikatorem (np. w kształcie butelki lub czajniczka), służącego do wprowadzania roztworu do nosa oraz kompletu saszetek zawierającego wyjałowioną sól. Płukanie nosa i zatok można także wykonać przy użyciu gruszki do nosa (zwykle wykorzystuje się ją by zrobić płukanie zatok u dzieci), aspiratora do nosa, czy nawet butelki plastikowej po wodzie mineralnej z dzióbkiem. Roztwór, którym przepłukuje się nos i zatoki to po prostu sól kuchenna lub morska rozpuszczona w letniej, przegotowanej wodzie (w temperaturze około 36-37 stopni Celsjusza). Można także użyć gotowych ampułek wody morskiej lub roztworu soli fizjologicznej (0,9%). By zrobić płyn do płukania zatok należy rozpuścić pół łyżeczki soli w pół litrze przegotowanej wody. Mieszankę stosuje się zgodnie z wcześniejszymi instrukcjami. Płukanie zatok – przeciwwskazania Irygator do nosa oraz do chorych zatok nie zawsze będzie mógł być zastosowany. Nie należy płukać zatok w przypadku występowania poniższych schorzeń oraz sytuacji: infekcji ucha, zupełnej blokadzie przegrody nosowej, urazu twarzy, choroby neurologicznej (np. chorobie Parkinsona), uczuleniu na chlorek sodu (sól). Z irygacji zatok powinno się również zrezygnować w przypadku, gdy pojawi się pieczenie, czy szczypanie w nosie, krwawienie z nozdrzy oraz uczucie pełności w uszach. Zobacz także: Aspirator do nosa – jaki wybrać i jak go używać? Treści z serwisu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Administrator nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą. Płukanie zatok – jak wykonać? Czy płukanie zatok jest bezpieczne? W kościach twarzoczaszki znajdują niewielkie przestrzenie pneumatyczne, połączone z jamą nosową – są to zatoki przynosowe. Rozwijają się już w przebiegu życia płodowego, jednak swój ostateczny kształt osiągają dopiero w drugiej dekadzie życia. Laryngolodzy wyróżniają parzyste zatoki czołowe i szczękowe, zatoki sitowe oraz zatokę klinową. Rolą zatok przynosowych jest nawilżanie oraz ocieplanie wdychanego powietrza, wyrównywanie różnicy ciśnień, a także ochrona mózgoczaszki przed urazami. U zdrowej osoby zatoki są jałowe – nie bytują w nich wirusy, bakterie ani inne chorobotwórcze patogeny. ZOBACZ TEŻ: Zapalenie zatok – jak je leczyć i kiedy staje się niebezpieczne dla naszego zdrowia? Dlaczego dochodzi do zapalenia zatok? Jeżeli wirus, bakteria, grzyb bądź alergen dostaną się do zatok, mogą doprowadzić do rozwoju stanu zapalnego. Wśród wirusów do zapalenia zatok najczęściej przyczyniają się adeno-, korona- i rinowirusy oraz wirusy grypy i paragrypy. Infekcje o podłożu bakteryjnym rozwijają się na skutek zakażenia szczepami Streptococcus pneumoniae, Haemofilus influenzae i Moraxella catarrhalis. Infekcje o podłożu grzybiczym występują rzadko i wykrywane są zazwyczaj u cukrzyków oraz pacjentów z obniżoną odpornością. Nawracające stany zapalne zatok przynosowych mogą być również wywołane przez infekcje zębów, źle leczoną alergię, czy nawet skrzywienie przegrody nosowej. ZOBACZ TEŻ: Zielony katar – co oznacza? Umów wizytę u laryngologa Jak rozpoznać, że to zapalenie zatok? Laryngolodzy wyróżniają trzy typy zapalenia zatok: ostre zapalenie zatok – ma gwałtowny początek, którego nie poprzedzają objawy zwiastujące, utrzymuje się do 4. tygodni; podostre zapalenie zatok – infekcja trwa do 8. tygodni; przewlekłe zapalenie zatok – stan zapalny i towarzyszące mu objawy utrzymują się dłużej niż 8 tygodni. Przy stanach zapalnych zatok występuje uporczywy katar, który objawia się obfitą i gęstą wydzieliną, spływającą po tylnej ścianie gardła, co dodatkowo prowadzi do podrażnienia i wywołuje kaszel. Wraz z katarem pojawia się obrzęk śluzówki, który utrudnia oddychanie przez nos, a także zaburzenia węchu i opuchlizna twarzy w okolicy oczu. Podczas schylania się odczuwalny może być bolesny ucisk w okolicy czoła i u nasady nosa. Infekcja w obrębie zatok szczękowych może objawiać się nieprzyjemnym zapachem z ust oraz bólem zębów. ZOBACZ TEŻ: Jak rozpoznać zapalenie tchawicy? Objawy i leczenie Korzyści płynące z płukania zatok Irygacja zatok, inaczej płukanie zatok, to mechaniczna metoda pozwalająca usunąć zalegającą wydzielinę obecną przy nieżycie nosa oraz stanach zapalnych zatok, a także wszelkie zabrudzenia, które dostają się do nosa. Płukanie można stosować jako uzupełnienie leczenia objawów przeziębienia bądź zapalenia zatok przynosowych, można je też wykonywać w ramach profilaktyki chorób górnych dróg oddechowych Roztwór stosowany do płukania zatok pomaga łagodzić objawy ostrego, podostrego i przewlekłego zapalenia zatok. Działa przeciwobrzękowo i łagodząco, a także nawilżająco na śluzówkę nosa. Przy niektórych infekcjach lekarz laryngolog może zlecić stosowanie antybiotyku, którym płucze się zatoki. ZOBACZ TEŻ: Zapalenie ucha zewnętrznego – rozpoznanie i leczenie Czym można płukać zatoki? W aptekach można kupić gotowe zestawy do płukania zatok, które składają się z irygatora oraz proszku do przygotowania roztworu. W skład takiego preparatu wchodzi czysty chlorek sodu (NaCl), niekiedy wzbogacany chlorkiem potasu, wapnia lub magnezu, dwuwęglanem sodu bądź ksylitolem. Można z niego przygotować roztwór izotoniczny (o niższym stężeniu NaCl) lub hipertoniczny (o wyższym stężeniu NaCl). Ten pierwszy oczyści jamę nosową i zatoki oraz nawilży śluzówkę, z kolei roztwór hipertoniczny zredukuje obrzęk błony śluzowej i udrożni nos. Do płukania zatok można wykorzystać również sól fizjologiczną, roztwór soli kuchennej lub rozcieńczoną wodę utlenioną. ZOBACZ TEŻ: Krew z nosa – co jest przyczyną częstego krwawienia? Poprawna technika płukania zatok Prawidłowo przeprowadzone płukanie zatok jest bezbolesne i szybko udrażnia nos. Pamiętajmy, by roztwór do irygacji miał temperaturę zbliżoną do temperatury ciała. Przed płukaniem dokładnie wydmuchajmy nos. Zabieg najlepiej wykonać nad wanną lub umywalką, z głową lekko pochyloną do przodu. Butelkę do irygacji wypełnioną płynem przykładamy do jednego otworu nosowego i lekko naciskamy, aby roztwór wydostał się drugim nozdrzem. Jeżeli korzystamy z dzbanka do płukania zatok, woda będzie swobodnie przepływać pod wpływem grawitacji. Procedurę powtarzamy na drugim nozdrzu, pamiętając o tym, by cały czas oddychać przez usta. Jeśli płyn dostanie się do gardła, należy go odkrztusić i wypluć. Po zakończonej irygacji ponownie wydmuchujemy nos, a sprzęt do płukania zatok myjemy pod bieżącą wodą. WAŻNE! Po płukaniu zatok nie należy przyjmować pozycji leżącej przez minimum godzinę. Nie zaleca się wykonywania irygacji zatok bezpośredni przed snem. Męczą Cię nawracające infekcje zatok? Omów swój problem z laryngologiem! Dogodny termin wizyty zarezerwujesz na Płukanie zatok – kiedy tego nie robić? Płukanie zatok uważane jest za bezpieczną metodę oczyszczania nosa i zatok, jednak istnieją pewne przeciwwskazania do wykonywania tego zabiegu. Irygacji zatok powinny unikać osoby, które cierpią na nawracające krwawienia z nosa, jak również osoby z uszkodzoną śluzówką nosa bądź zmagające się z zapaleniem ucha. Jeżeli jesteśmy świeżo po operacji jamy nosowej lub zatok, z zabiegiem lepiej się wstrzymać lub omówić to z lekarzem laryngologiem. Jeżeli nos jest całkowicie zablokowany, płukanie zatok jest przeciwwskazane. ZOBACZ TEŻ: Paciorkowiec – jak można się nim zarazić i jak go leczyć? Wszystkie treści zamieszczone w Serwisie, w tym artykuły dotyczące tematyki medycznej, mają wyłącznie charakter informacyjny. Dokładamy starań, aby zawarte informacje były rzetelne, prawdziwe i kompletne, jednakże nie ponosimy odpowiedzialności za rezultaty działań podjętych w oparciu o nie, w szczególności informacje te w żadnym wypadku nie mogą zastąpić wizyty u lekarza. Płukanie zatok w walce z infekcjami – czy jest skuteczne? Zatoki przynosowe (łac. sinus paranasales) to przestrzenie pneumatyczne (powietrzne) znajdujące się w kościach twarzoczaszki, które połączone są z jamą nosową. Rozwijają się już w życiu płodowym, osiągając ostateczne wymiary w drugiej dekadzie życia. W obrębie zatok przynosowych wyróżnia się: parzyste zatoki czołowe oraz szczękowe, zatoki sitowe oraz zatokę klinową. W prawidłowych warunkach zatoki są jałowe, co oznacza, że nie powinny znajdować się w nich wirusy, bakterie oraz żadne inne chorobotwórcze patogeny. Zatoki przynosowe pełnią wiele istotnych funkcji. Chronią mózgoczaszkę przed ewentualnymi urazami, nawilżają i ocieplają wdychane powietrze, a także wyrównują różnicę ciśnień. ZOBACZ TEŻ: Co oznacza zielony katar? Przyczyny zapalenia zatok Przyczyną zapalenia zatok, podobnie jak przy większość infekcji górnych dróg oddechowych, mogą być wirusy, bakterie i grzyby, jak również alergia. Wśród wirusów do stanu zapalnego zatok najczęściej przyczyniają się rynowirusy, adenowirusy, koronawirusy lub wirusy grypy i paragrypy. Infekcje o podłożu bakteryjnym przeważnie są konsekwencją nadkażenia w trakcie infekcji wirusowej, zwykle odpowiadają za nie bakterie Streptococcus pneumoniae, Haemofilus influenzae i Moraxella catarrhalis. Infekcje grzybiczne diagnozowane są zdecydowanie rzadziej, dotyczą głównie pacjentów z upośledzoną odpornością bądź diabetyków. Nawracające stany zapalne zatok przynosowych to często konsekwencja źle leczonej alergii, jak również infekcji zębów pochodzenia korzeniowego, a nawet skrzywienia przegrody nosowej. ZOBACZ TEŻ: Czy klimatyzacja jest zdrowa? Jakie są objawy zapalenia zatok? Wyróżnia się trzy typy zapalenia zatok: ostre, podostre i przewlekłe. Ostre zapalenie zatok rozpoczyna się gwałtownie, bez wcześniejszych objawów zwiastujących i trwa około 4. tygodnie. Forma podostra może przeciągnąć się do 8. tygodni, zaś infekcja trwająca dłużej niż 8. tygodni określana jest jako przewlekłe zapalenie zatok. W przebiegu zapalenia zatok występuje uporczywy katar z gęstą wydzieliną, która może spływać po tylnej ścianie gardła, prowadząc do podrażnienia i wywołując kaszel. W wyniku obrzęku błony śluzowej oddychanie przez nos jest utrudnione, towarzyszą temu uczucie opuchnięcia twarzy, zwłaszcza w okolicy oczu, oraz zaburzenia węchu. Chory może odczuwać bolesny ucisk w okolicy czoła i nasady nosa, który nasila się przy schylaniu głowy. Jeżeli zainfekowane zostały zatoki szczękowe w okolicy zębodołu, pacjent może skarżyć się na ból zębów oraz nieprzyjemny zapach z ust. Zapaleniu zatok często przebiega z gorączką i ogólnym osłabieniem organizmu. ZOBACZ TEŻ: Ból zatok – objawy i leczenie Kiedy warto płukać zatoki? Płukanie zatok, inaczej irygacja zatok, jest bezpieczną metodą uzupełniającą leczenie objawów przeziębienia oraz zapalenia zatok przynosowych, może być też traktowane jako zabieg profilaktyczny. Pomoże w łagodzeniu objawów ostrego, podostrego i przewlekłego zapalenia zatok, nieżytu nosa w przebiegu przeziębienia bądź alergii, po zabiegach chirurgicznych zatok i nosa, a także w celu przepłukania nosa po przebywaniu mocno zapylonych i zakurzonych pomieszczeniach. ZOBACZ TEŻ: Astma oskrzelowa – przyczyny choroby, objawy i jej leczenie Co daje płukanie zatok? Irygacja zatok pozwala usunąć zalegającą wydzielinę obecną przy nieżytach nosa i stanach zapalnych zatok, wszelkie alergeny oraz inne zabrudzenia, które dostają się do nosa. Dodatkowo roztwór do płukania zatok może działać przeciwobrzękowo, łagodząca, a także nawilżająco na śluzówkę nosa, co może pomóc np. na suchość nosa występującą w okresie grzewczym oraz będącą wynikiem częstego przebywania w pomieszczeniach klimatyzowanych. Niekiedy irygację przeprowadza się z wykorzystaniem gotowych leków np. antybiotyków. Czym płukać zatoki? W aptekach dostępne są gotowe zestawy do płukania zatok, a w ich skład wchodzą saszetki z proszkiem do przygotowania roztworu oraz irygator (np. Respimer Netiflow, Zatoxin Rinse, Irigasin, Fixsin, Gargarin Zatoki, HydroNasin Ksylitol, ZatoClear Med Irygacja). Podstawowym składnikiem tych produktów jest czysty chlorek sodu (NaCl), który może być wzbogacony o chlorek potasu, wapnia i magnezu, dwuwęglan sodu (sodę oczyszczoną), ksylitol. Przygotowuje się z nich roztwór izotoniczny bądź hipertoniczny. Roztwór izotoniczny (o niższym stężeniu NaCl) stosuje się w celu oczyszczenia jamy nosowej i zatok z alergenów, pyłu i innych zanieczyszczeń, zaś roztwór hipertoniczny (o wyższym stężeniu NaCl) skutecznie zmniejsza obrzęk śluzówki i udrażnia nos. Jeżeli nie potrafisz znaleźć potrzebnego leku, skorzystaj z wygodnej i intuicyjnej wyszukiwarki Nie tylko wskaże Ci apteki, w których dany preparat jest dostępny, ale również umożliwi jego rezerwację. Zatoki można też płukać dostępną w aptekach solą fizjologiczną (KIN Sól fizjologiczna, Sól fizjologiczna RinoFlux), roztworem soli kuchennej lub rozcieńczoną wodą utlenioną, wykorzystując do tego celu dzbanek do płukania nosa (Rhino Horn). Równocześnie warto stosować preparaty doustne rozrzedzające wydzielinę zalegającą w zatokach (np. Sinupret, Sinulan forte, Sinavet). ZOBACZ TEŻ: Woda utleniona do płukania gardła? Nietypowe zastosowania wody utlenionej Jak poprawnie płukać zatoki? Niektórym płukanie zatok wydaje się zabiegiem wyjątkowo nieprzyjemnym i wręcz bolesnym, jednak poprawnie przeprowadzona irygacja nie boli i szybko udrażnia nos. Roztwór do irygacji powinien mieć temperaturę zbliżoną do temperatury ciała. Przed płukaniem trzeba dokładnie wydmuchać nos, aby płyn do irygacji mógł swobodnie przepływać. Pamiętajmy też, że po irygacji zatok nie należy przyjmować pozycji leżącej przez minimum godzinę, dlatego niewskazane jest wykonywanie tego zabiegu przed snem. Zabieg najlepiej wykonywać nad umywalką lub wanną, z głową pochyloną do przodu. Butelkę (lub dzbanek) należy wypełnić roztworem do płukania zatok, a następnie przyłożyć końcówkę do jednego z otworów nosowych. Butelkę należy lekko ścisnąć, aby roztwór dostał się do nosa i wydostał drugim nozdrzem. W przypadku dzbanka do płukania woda będzie swobodnie przepływać z jednego nozdrza do drugiego. W czasie zabiegu trzeba oddychać przez usta. Jeżeli płyn dostanie się do gardła, nie połykamy go, lecz odkrztuszamy i wypluwamy. Płukanie wykonuje się na obu otworach nosowych. Po zakończonym płukaniu wydmuchujemy nos, resztki płynu do płukania wylewamy, a sprzęt do irygacji myjemy pod bieżącą wodą. ZOBACZ TEŻ: Suchy kaszel – przyczyny i metody leczenia Przeciwwskazania do płukania zatok Płukanie zatok to łagodna i bezpieczna metoda oczyszczania nosa i zatok, jednak istnieją nieliczne przeciwwskazania do stosowania tego zabiegu. Irygacja zatok jest niewskazana u osób cierpiących na częste krwawienia z nosa, zapalenie ucha oraz z uszkodzoną śluzówką nosa. Zabiegu nie powinny wykonywać osoby świeżo po operacji zatok lub jamy nosowej – należy kierować się zaleceniami lekarskimi. Również całkowita blokada nosa jest przeciwwskazaniem do zabiegu, ponieważ uniemożliwia poprawny odpływ roztworu z nosa. ZOBACZ TEŻ: Jak rozpoznać zapalenie płuc? Wszystkie treści zamieszczone w Serwisie, w tym artykuły dotyczące tematyki medycznej, mają wyłącznie charakter informacyjny. Dokładamy starań, aby zawarte informacje były rzetelne, prawdziwe i kompletne, jednakże nie ponosimy odpowiedzialności za rezultaty działań podjętych w oparciu o nie, w szczególności informacje te w żadnym wypadku nie mogą zastąpić wizyty u lekarza. Płukanie zatok – jak i kiedy można zastosować płukanie zatok? Zapalenie zatok może wywołać infekcja górnych dróg oddechowych, ale i alergia. Jednak bez względu na czynnik, który aktywował chorobę, specjaliści zgodnie podkreślają, że płukanie zatok to jeden z najskuteczniejszych i najbezpieczniejszych sposobów na łagodzenie objawów zapalenia zatok. Domową irygację możemy wykonać już przy pierwszych, nawet niezbyt nasilonych objawach, takich jak: katar zatokowy (męczący, przewlekły, w zależności od tego co wywołało zapalenie będzie gęsty, żółty lub wodnisty), uczucie niedrożności i wrażenie, że nos jest zapchany, kaszel od zatok (jest duszący, trudno nad nim zapanować, szczególnie dokuczliwy jest wieczorem i w nocy), drapanie w gardle wywołane spływaniem wydzieliny z zatok, upośledzenie węchu, zaburzenie czucia nawet najbardziej wyraźnych zapachów, ból głowy. Płukanie zatok to zabieg, który nie tylko oczyszcza zatoki z gęstej wydzieliny, ale przede wszystkim leczy. Irygacja doskonale sprawdza się w przypadku ostrego lub przewlekłego zapalenia zatok, nieżytu nosa, który towarzyszy anginie lub infekcji. Płukanie polecane jest osobom po operacji endoskopowej nosa (np. po usunięciu polipów), bardzo długim stosowaniu leków donosowych (aby odbudować śluzówkę). Sprawdza się także u tych pacjentów, u których suche klimatyzowane powietrze sprzyja rozwojowi stanów zapalnych w obrębie zatok. Zobacz wideo Zapalenie zatok: problem co drugiego Polaka. Można to skutecznie leczyć? Do płukania zatok najczęściej używa się izotonicznego (0,9 proc.) lub hipertonicznego (3 proc.) roztworu chlorku sodu. Zabieg można przeprowadzić z pomocą specjalnego irygatora (można je kupić np. w aptece bez recepty) lub gumowej gruszki. Od czego zacząć? W pierwszej kolejności należ pochylić głowę tak, aby nos znajdował się tuż nad zlewem i delikatnie przekręcić głowę w lewą lub w prawą stronę, w zależności od tego, od której strony chcemy zacząć oczyszczanie zatok. Następnie do dziurki, która znajduje się na górze, wkładamy końcówkę irygatora lub gruszkę na głębokość maksymalnie 1–2 cm i wprowadzamy płyn (należy pamiętać, aby nie zmieniać ułożenia głowy). Roztwór powinien przepłynąć przez drogi nosowe oraz zatoki nosowe i wypłynąć drugą dziurką. W sytuacji gdy płyn przedostał się do jamy ustnej nie wolno go połykać. Jeśli czujemy, że w nosie dalej znajduje się płyn trzeba go wydmuchać. Kiedy skończymy, czynność trzeba powtórzyć na drugą dziurkę. Po zakończeniu płukania zatok należy bardzo dokładanie oczyścić sprzęt do irygacji. Do płukania zatok poza chlorkiem sodu (czyli solą morską), która oczyszcza zatoki i jamy nosowe z bakterii, wirusów, alergenów (pyłków, kurzu) oraz zalegającej wydzieliny, niektórzy sięgają po wodę utlenioną. Jednak specjaliści odradzają takie płukanie. Woda utleniona, choć niszczy bakterie w zatokach, to może podrażnić śluzówkę. Aby płukanie dało długotrwały efekt zabieg trzeba powtarzać i wykonywać raz dziennie przez trzy tygodnie. Pomocne w oczyszczaniu zatok są także klasyczne inhalacje. Do wody warto dodać olejek eteryczny lub torebkę ziołowej herbaty (rumianek, miętę, skrzyp polny lub tymianek). Mimo że samodzielne płukanie zatok jest zupełnie bezpieczne, to w niektórych przypadkach zdarza się, że zabieg wywołuje nieprzyjemne dolegliwości. Do tych, które pojawiają się najczęściej należą: pieczenie i szczypanie w nosie, podrażnienie, ból o niewielkim nasileniu, dyskomfort i wrażenie rozpierania, które na szczęście szybko ustępuje, uczucie pełności w uszach. Jeśli podczas płukania zatok z nosa zaczyna lecieć krew najpewniej nieprawidłowo posługujemy się irygatorem. Niewłaściwe użycie spowodowało uszkodzenie śluzówki, a konsekwencji krwawienie. O płukaniu zatok muszą zapomnieć osoby, które: są uczulone lub nadwrażliwe na chlorek sodu, mają uraz twarzoczaszki, mają całkowicie zablokowany nos, przeszły operację w obrębie ucha lub nosa, mają zapalenie ucha środkowego. Zatok nie można płukać tuż przed pójściem spać. To również może cię zainteresować: Artykuł sponsorowany 2017-12-14 3:56:00 Wraz z rozpoczęciem okresu jesienno-zimowego i spadkiem temperatur za oknem, wielu z nas dotyka niezwykle uciążliwa dolegliwość zapalenia zatok. Objawy tej choroby to głównie katar, migrenowy ból głowy czy zatkany nos. Bardzo częstym i szczególnie uciążliwym zjawiskiem są także zatkane uszy przy zatokach. Jak poradzić sobie z tym problemem? Dowiedz się, dlaczego uszy zatykają się przy zapaleniu zatok i jak przeciwstawić się tej kłopotliwej dolegliwości. Zatoki a zatkane uszy – jaki to ma związek? Zapalenie zatok swą przyczynę ma najczęściej w niedrożnych drogach oddechowych. Obrzęk nosa w konsekwencji może prowadzić właśnie do zatkanych uszu, z uwagi na bezpośrednie połączenie ucha i górnych dróg oddechowych. Obrzęk nosa obejmuje często trąbkę Eustachiusza, przez co mamy wrażenie, że nasze uszy są zatkane i znacznie gorzej słyszymy, nie mówiąc już o tym, że uczucie zatkanego ucha jest bardzo niekomfortowe. W tej sytuacji nie powinien dziwić fakt, że pierwszym krokiem, jaki należy podjąć w walce z zatkanymi uszami przy zatokach, jest udrożnienie dróg oddechowych. W tym celu możemy sięgnąć zarówno po domowe metody, jak i środki farmakologiczne, dostępne w aptekach. Dowiedz się więcej na Domowe sposoby i leki na zatoki Jednym ze sposobów na zatkane uszy od zatok jest wykonywanie płukanek nosa za pomocą specjalnie zakupionej butelki do irygacji. Czynność ta polega na wlaniu do nosa roztworu ciepłej wody i substancji dołączonej do butelki. Ciecz wlewamy jedną dziurką i wypuszczamy drugą. Zabieg ten należy powtarzać kilka razy dziennie. Drugim domowym sposobem na udrożnienie zatok są inhalacje. Aby przyniosły zamierzony efekt, najlepiej do wrzącej wody dodać kilka kropel olejku miętowego oraz zioła lub sól kuchenną. Tak przygotowany napar należy wdychać przez kilka minut. Warto nałożyć na głowę ręcznik, by nie ulatniały się opary. Więcej informacji znajdziesz, czytając artykuły o zapaleniu ucha. Jeśli domowe sposoby zawiodły, zawsze możemy skorzystać z dostępnych w aptece środków, takich jak krople do nosa czy spraye, które działają domiejscowo, rozrzedzając wydzielinę. Jeśli po tygodniu nie widać poprawy, należy udać się do specjalisty. Zatkane ucho przy zatokach może być niezwykle irytującym uczuciem, przez co wielu z nas próbuje różnych – często niewskazanych – metod. Pod żadnym pozorem nie powinniśmy wkładać niczego do ucha (patyczki kosmetyczne itp.) ani wlewać żadnych tworzonych na własną rękę roztworów. Znacznie bezpieczniejsze będą specjalistyczne krople do uszu, które pozwolą rozpuścić zalegającą woskowinę. Nie należy również dopuszczać do przeziębienia uszu, chroniąc je przed zimnem i wiatrem. Więcej profesjonalnych porad zdrowotnych znajdziesz na portalu ZamiastL4. Comments comments Irygacja pochwy polega na płukaniu pochwy wodą lub roztworem substancji o działaniu odkażającym za pomocą specjalnego irygatora. Zazwyczaj kobiety wykonują irygację w celu odświeżenia, pozbycia się nieprzyjemnego zapachu, oczyszczenia pochwy z zalegającej krwi menstruacyjnej czy po stosunku seksualnym, jednak większość lekarzy nie zaleca stosowania irygacji bez wyraźnych wskazań. Czy irygacja to dobry sposób na utrzymanie higieny? Prawidłowa flora bakteryjna pochwy zawiera liczne pałeczki kwasu mlekowego z rodzaju Lactobacillus, które tworzą kwaśne środowisko i utrzymują równowagę bakteryjną, nie dopuszczając do namnażania się bakterii patogennych oraz grzybów. Irygacje mogą naruszać naturalną florę bakteryjną i zmieniać kwaśne środowisko w pochwie, sprzyjając nawracającym infekcjom dróg rodnych. Właściwe pH miejsc intymnych stanowi linię obrony przed bakteriami i grzybami wywołującymi infekcje. Zmiana pH przyczynia się zasiedlania pochwy przez niepożądane bakterie i grzyby. W razie istniejącego już zakażenia irygacja zwiększa ryzyko przeniesienia drobnoustrojów “wyżej”, czyli w kierunku macicy, jajowodów i jajników. Zbyt częste wykonywanie irygacji pochwy może zwiększać ryzyko: bakteryjnych zapaleń pochwy, zakażeń drożdżakami, przeniesienia infekcji na pozostałe narządy rodne (drogą wstępującą, pod wpływem ciśnienia, jakie towarzyszy płukaniu pochwy), powikłań ciążowych (przedwczesny poród, ciąża pozamaciczna), niepłodności (jako konsekwencja stanów zapalnych narządów rodnych). Pochwa w naturalny sposób oczyszcza się sama za pomocą śluzu, który działa jak naturalny środek usuwający krew, nasienie i wydzieliny. Do codziennej higieny wystarczy mycie narządów intymnych wodą z łagodnym środkiem myjącym. Trzeba pamiętać, że pochwa wydziela swój specyficzny zapach, nawet jeśli jest zdrowa i czysta i nie powinno się na siłę z tym walczyć. Pojawienie się nietypowej wydzieliny, nieprzyjemnego zapachu, świądu i dyskomfortu może świadczyć o trwającej infekcji i powinno być wskazaniem do konsultacji lekarskiej. Przed wizytą nie należy wykonywać irygacji, aby nie utrudniać diagnostyki i zlecenia właściwej terapii. Irygacja pochwy po stosunku Niektóre kobiety wierzą, że wykonywanie irygacji pochwy po stosunku seksualnym zapobiega zajściu w ciążę oraz zmniejsza ryzyko zakażenia chorobami wenerycznymi. Takie myślenie jest błędem – irygacja nie zapobiega zachorowaniu na choroby przenoszone drogą płciową i zajściu w ciążę, co za tym idzie – nie powinna być stosowana jako metoda antykoncepcji. Jakie są wskazania do irygacji pochwy? Irygacja może być wskazana np. przed lub po zabiegach ginekologicznych i operacjach na narządach rodnych. Niektórzy lekarze zalecają stosowanie irygacji kobietom zmagającym się z drożdżycą, w celu pozbycia się kolonii grzybów. Jak prawidłowo wykonać irygację pochwy? Jeżeli lekarz zleci wykonanie irygacji, można wykonać ją w wannie, pod prysznicem, siedząc na bidecie lub sedesie. Do tego celu należy wykorzystać przeznaczony do tego preparat kupiony w aptece. Nie powinno się stosować roztworów ziół, płynów do higieny intymnej, mydeł i innych domowych specyfików. Przed wykonaniem irygacji należy się podmyć, po czym wprowadzić końcówkę irygatora ostrożnie do pochwy i opróżnić zbiornik z płynem przez ściśnięcie go. Usunąć końcówkę i osuszyć miejsca intymne. Końcówkę irygatora umyć i osuszyć lub wyrzucić (jeśli jest to opakowanie jednorazowe). Przeczytaj również:Jak zapobiegać infekcjom intymnym latem?Jak dbać o higienę miejsc intymnym podczas miesiączki? Woda w uchu to potoczne określenie na wysiękowe zapalenie ucha. Jest ona niebezpieczna, bowiem bardzo często rozwija się bezobjawowo, a może doprowadzić do trwałego uszkodzenia narządu słuchu. spis treści 1. Woda w uchu – przyczyny 2. Woda w uchu – objawy 3. Woda w uchu – leczenie 1. Woda w uchu – przyczyny Woda w uchu to przypadłość, która polega na gromadzeniu się płynu w uchu środkowym. Schorzenie może przybrać trzy postaci: ostrą, podostrą, a także przewlekłą. Różnice między nimi polegają na czasie trwania choroby, a także na natężeniu objawów wody w uchu. Zobacz film: "Polacy żyją aż 7 lat krócej niż Szwedzi" Do powstawania wody w uchu mogą się przyczynić różne inne schorzenia w organizmie. Przede wszystkim należy je powiązać z niedrożnością trąbki słuchowej. Ta z kolei jest powodowana: alergią, nieprawidłową budową twarzoczaszki, zapaleniem zatok, które ma charakter przewlekły, rozszczepem podniebienia, czy polipami nosa. Do powstawania wody w uchu przyczyniają się także przebyte już zapalenia ucha środkowego, zwłaszcza te o ostrym przebiegu, refluks przełykowo-gardłowy, czy nawet częste infekcje w obrębie dróg oddechowych. Groźne mogą także okazać się te schorzenia, które utrudniają usuwanie śluzu lub przyczyniają się do jego nadmiernego wytwarzania. 2. Woda w uchu – objawy Do powstawania wody w uchu mogą się przyczynić różne inne schorzenia w organizmie. Przede wszystkim należy je powiązać z niedrożnością trąbki słuchowej spowodowaną przerostem migdałka gardłowego u dzieci lub innymi stanami jak: alergia, nieprawidłowa budowa twarzoczaszki, zapalenie zatok, które ma charakter ostrz lub przewlekły, czy polipami nosa. Chory, któremu zbiera się woda w uchu, może odczuwać także dyskomfort w postaci ucisku w uszach lub uczucia zbierającego się płynu. Niedosłuch, jako konsekwencja wszystkich tych objawów, pojawia się łagodnie i narasta powoli. Ostra infekcja może jednak mieć inny przebieg – objawy opisane wcześniej są bardziej nasilone, a dodatkowo pojawia się uciążliwy ból. Wodę w uchu najtrudniej zdiagnozować u dzieci, bowiem u niech schorzenie to przebiega bezobjawowo. Wówczas rodziców powinno zastanowić takie zachowanie, jak: słuchanie zbyt głośno muzyki, prośby o powtórzenie komunikatu. Niezbędne jest wtedy wykonanie tympanometrii i badań słuchu. 3. Woda w uchu – leczenie Woda w uchu zwykle zanika samoistnie, jednak zajmuje to sporo czasu – zwykle około trzech miesięcy. Wykryta choroba może być poddana leczeniu – zwykle wystarczają leki mukolityczne. Działają one na płyn zgromadzony w uchu: rozrzedzają go, dzięki czemu organizmowi łatwiej się go pozbyć. Dodatkowo warto wspomóc leczenie środkami przeciwzapalnymi, a także obkurczającymi. W ciężkich przypadkach specjalista może zalecić antybiotykoterapię. Woda w uchu to dolegliwość, która zazwyczaj znika sama. Może się zdarzyć, że żadna z polecanych metod leczenia nie sprawdzi się, wówczas pacjent zostaje skierowany na paracentezę, czyli zabieg mający na celu odessanie zebranej wody w uchu po nacięciu błony bębenkowej.. Po zabiegu laryngolog może założyć dren wentylacyjny, jeśli będzie to wskazane. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Dr n. med. Piotr Sawicki Laryngolog udzielający konsultacji dla dzieci i dorosłych.

woda w uchu po irygacji